Odwyk

Byłem dziś ze znajomym na wycieczce rowerowej. W programie świeże warszawskie powietrze i inne rzeczy związane z odrobiną aktywności fizycznej, której jakoś dawno nie zaznałem, no i, oczywiście, resocjalizacja. Następny raz zdarzy się pewnie po kolejnej zimie stulecia, która ma nadejść. Dodam, że będzie biała.

Piątki są trochę wariackie z tymi wszystkimi korkami. Jeden z moich uczniów pożąda wprawdzie cudów pedagogicznych i zgłasza się do mnie z reguły dzień czy dwa przed klasówką, ale ja nie mam nic przeciwko. Skoro tak lubi, niech tak robi - nie narzekam, jestem cierpliwy, w końcu dzięki temu coś zarobię, a on może nie zarobi pałki na sprawdzianie. Ale jednak cuda to nie moja branża - to kilka pięter wyżej.

Skoro mowa o cudach, miałem dzisiaj okazję się przekonać, że duże cuda faktycznie są w małych zdarzeniach. Przypadkiem zafundowałem sobie odwyk od herbaty, kiedy, spiesząc się pomiędzy powrotem z wycieczki a wyjściem na korki, nie spakowałem ani jednej torebki do plecaka. Czajnik? Mam, myślę. Kubek? Pewnie, jak mógłbym go zapomnieć. W takiej sytuacji zdawało się oczywistością, że herbatę wziąłem; a jednak nie. Przez całe pierwsze zajęcia nie miałem więc podstawy neurochemicznej - dwie i pół godziny, a dziewczyna, którą uczę, jest dobra i nie można przy niej tak po prostu nie myśleć - i nagle pod koniec zauważyłem, że w kieszeni kurtki pałęta się jakaś jedna zaginiona torebka herbaty. Jak się tam znalazła - nie wiem, bo ostatnio długo nie wychodziłem nigdzie z herbatą, ale na pewno nie zdarzyło się to zupełnie przez przypadek. Przypadków nie ma! Nie porównując, pierwszy taki przypadek zdarzył się jeszcze przed Erą Plancka. Cóż, wprawdzie herbata zrobiona na tym jednym rodzynku była słaba, ale bardziej postawiła mnie na nogi świadomość, że Szef czuwa i nie da mi zginąć przy wałkowaniu wartości bezwzględnej i logarytmów - nawet, jeśli trwa to pięć godzin.

Cieszą mnie takie dni jak ten, kiedy wracam do domu całkowicie przymulony i ledwo jestem w stanie napisać notkę, ale jestem zadowolony. Lubię niekiedy wybrać sobie z męczącego dnia jakieś fajne zdarzenie i stwierdzić "This made my day".